"...Ve daha kötüsü, kitapçılar çöküyor ve bütün hayatımın en önemli
şeyidir o, kitapçıya gidersin, bir saat kalırsın, yeni kitapları
görürsün, onları karıştırırsın, kapağına bakarsın, şunu alsam, kendime
bilmem ne rafı yapayım dersin, hiç düşünmediğin şeyler yaparsın. Kitapçı
bir defa kitapları tanıma yeridir, o mekân, o ne bileyim, agora, o
kitap pazarı yok oluyor. Daha önemlisi, bir kütüphane yapma fikri yok
oluyor. Ben hayatımın belki de yirmide bir vaktini kütüphane yapmakla, o
kitaplarla sıcak evlerde kütüphaneler inşa etmekle, onlar için paralar
kazanmakla geçirdim. Ve ne bileyim, entelektüel demek, aydın demek
kağıtlı bir şeyle, kütüphanesiyle tanınmak demek..."
Orhan Pamuk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder